Türkiye’de İklim Kanunu: Endişelere Net Yanıtlar ve Hedefler

Türkiye’nin ilk İklim Kanunu TBMM’de kabul edildi

Türkiye, iklim değişikliğiyle mücadelede yeni bir döneme adım attı. Kamuoyunda tartışmalara neden olan bu yasal düzenleme, Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı tarafından açıklanarak, endişeleri giderici bilgiler paylaşıldı.

İklim Kanunu’nun temel amacı ve vatandaşlara etkisi

Bakanlık, iklim değişikliğiyle mücadeleye yönelik yasal çerçeveyi belirleyen yeni düzenlemenin vatandaşlara herhangi bir ceza veya kısıtlama getirmediğini vurguladı. Bu açıklamada, en çok tartışılan konulara dair net bilgiler sunuldu.

Öne çıkan başlıklar ve detaylar

• Karbon Ayak İzi: Uygulama, bireyleri değil, yalnızca üretim yapan işletmeleri kapsıyor.
• Emisyon Ticareti: Bireyleri değil, enerji yoğun tesisleri ilgilendiren bir sistem getiriliyor.
• Tarım: Tarımın yasaklanacağı veya meyve ağaçlarına el konulacağı yönündeki iddialar asılsızdır.
• Çiftçi: Üreticilerin hangi ürünü ekeceğine dair herhangi bir kısıtlama veya cezai düzenleme bulunmamaktadır.
• Hayvancılık: Hayvancılığın yasaklanması, yapay et zorunluluğu veya otlatma yasağı gibi ifadeler kanunda yer almıyor.
• Paris Anlaşması: 2021’den beri yürürlükte olan anlaşma, bireyler için bağlayıcı bir yaptırım içermiyor.
• Fosil Yakıtlar: Temiz enerji teşvik ediliyor, ancak kömür ve petrol tamamen yasaklanmıyor.
• İklim Değişikliği İnkârı: Bu yönde düşünen bireylere yönelik ceza öngörülmüyor.
• Genel Hüküm: Kanun, vatandaşların özgürlüklerini sınırlayan maddeler içermiyor.

Hedefler ve uygulamalar

İklim Kanunu’nun en temel amaçlarından biri, Türkiye’nin 2053 yılına kadar net sıfır emisyon hedefine ulaşması. Bu doğrultuda, 81 ilde İl İklim Değişikliği Koordinasyon Kurulları kurulacak ve her il için yerel iklim eylem planları hazırlanacak. Ayrıca, İklim Değişikliği Başkanlığı tarafından yürütülecek izin süreçleri kapsamında, sera gazı salımı yapan işletmeler belirli kriterleri karşılamadan faaliyetlerine devam edemeyecek.

Emisyon Ticareti Sistemi’nin kurulması

Yasanın dikkat çeken maddelerinden biri ise Emisyon Ticareti Sistemi’nin kurulması. Bu sistemle, enerji yoğun sektörlerde sera gazı emisyonlarının sınırlandırılması hedefleniyor. Ulusal tahsisat planları hazırlanacak ve bu düzenlemelerin 2027 yılı sonuna kadar kademeli olarak devreye alınması planlanıyor.